Verdrietig........

Het is al een tijd geleden dat ik blogde. Enerzijds omdat ik het heel druk had en ander zijds omdat mijn laptop niet mee wou werken. Het uploaden van foto's ging zo traag dat ik bijna in slaap viel en ik het er even geen zin meer in. Maar.....ik kreeg van mijn lief een nieuwe laptop. Eerst moest ik even wennen want het ging nu sneller dan mijzelf, maar nu ben ik weer zover.

Maar waarom ben ik dan verdrietig?

Gistermiddag kwam er een mevrouw die achter ons woont aan de deur met de vraag of wij ook een poes hadden. Zwart met witte sokjes. Ze was aangereden en lag dood aan de kant van de weg. De achterbuurvrouw had hem in een doosje gedaan maar wou weten van wie de poes was. Ik ben met haar meegelopen en ik zag het meteen, het was Wille het enige meisje uit het nest van Twirre. Och wat zonde.....ze was 9 maanden oud. Ik heb haar meegenomen in het doosje waar ironisch genoeg een sticker op zit met de tekst "speklapjes". Ze was al koud en stijf en lag in een soort renhouding dus ik troost mezelf met de gedachte dat ze op slag dood was. Terwijl ik dit typ is Sinne - we hebben 2 gehouden uit het nest van 4 - rusteloos aan het rondlopen. Die mist z'n zusje natuurlijk want ze zijn altijd samen geweest. Afgelopen week hebben ze nog zo mooi gespeeld in de sneeuw, Wille vond sneeuw geweldig!

Rust zacht lieve Wille, jij was de mooiste!